شواهد كافي و قانع كننده هزاران سال مصرف مواد غذايي نشان مي دهد كه فراورده‌هاي لبني تاثير قطعي در سلامت و حفظ آن و بقا و طول عمر دارد. ميزان مصرف سرانه سالانه لبنيات هر فرد در ايران بسيار نااميد كننده و كمتر از يك ليوان در روز است. مصرف سرانه لبنيات روزانه در ايران حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ گرم و در سال حدود ۶۶ كيلوگرم است(آمار سال ۱۳۹۷). از طرف ديگر طبق تحقيقاتي كه در دهه 80 در ايران صورت گرفت 76 درصد نوجوانان، 86 درصد زنان باردار، 60 درصد ميان‌سالان و 90 درصد مراجعان بيمار‌ستان‌ها در ايران كمبود ويتامين‌ د دارند. در ميان محصولات لبني، بستني مي تواند بستر مناسبي براي حمل پروبيوتيك ها و پريبيوتيك ها محسوب گردد. همچنين غني سازي بستني با ويتامين D به دلايل مدت زمان نگهداري بالا بدون تغيير ايجاد در ويژگي ها، كارايي اثربخشي مطلوبي ايجاد كرده همچنين مقبوليت آن در تمام رده هاي سني و مناسبت ماتريكس آن در انتقال پروبيوتيك ها، جايگاه ويژه اي در ميان محصولات پروبيوتيك ايجاد مي نمايد. اما يك مشكل اساسي ديگر كالري بالاي آن به دليل درصد شكر وچربي بالاي آن مي باشد كه سعي مي گردد تا ۳۰ درصد آن را كاهش داد بدن اينكه اثر نامطلوبي در طعم ، بافت و ارگانولپتيك محصول ايجاد گردد. در واقع گستره وسيعي از شيرين¬كننده¬ها در فرمولاسيون بستني مورد استفاده قرار گرفته¬اند كه شامل شيرين¬كننده¬هاي طبيعي و مصنوعي مي¬باشند. با تمام فوايدي كه ساكاروز به عنوان يك شيرين¬كننده طبيعي با ويژگي عملكردي ممتاز دارد مصرف آن به دليل ارتباط آن با برخي مشكلات سلامتي نظير پرفشاري خون، بيماريهاي ايسكميك قلبي، فساد دندان، چاقي، افزايش سطح گلوكز و مقاومت به انسولين براي بيماران مبتلا به ديابت مضر است. از اين رو نيز به دليل مسائل اقتصادي و تكنولوژيكي پژوهش¬هاي روز افزوني جهت جايگزيني مناسب شكر با ساير شيرين¬كننده ها در دست انجام است. شيرين¬كننده¬هاي طبيعي برخلاف قندهاي رژيمي عوارض جانبي روي بدن ندارند و جايگزين مناسبي براي ساكاروز محسوب مي¬شوند مطالعه حاضر جهت بررسي اثر افزودن شربت گلوكز، اينولين، لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس و ويتامين D در فرمولاسيون بستني انجام شد كه علاوه بر ايجاد طعم مناسب، بستني فانكشنال يعني داراي خواص پروبيوتيكي و پري بيوتيكي به همراه ويتامين D توليد مي شود. باكتري هاي پروبيوتيك به طور مطلوبي تعادل فلور م

آميزه هاي ترموپلاستيك الاستومرهاي پخت شده به روي ديناميكي بر پايه LLDPE/RR با تركيب درصدهاي مختلف از ريكليم رابر (10، 30 و 50 درصد وزني) و نانو خاك رس (5 و 3 و 7 درصد وزني) تحت اختلاط تك مرحلهي اي توسط مخلوط كن داخلي brabender تحت شرايط عملياتي 80rpm و 170c و به مدت min16 در حالت اختلاط مذاب تهيه شدند. نتايج بدست آمده از آزمون خواص مكانيكي حاكي از كاهش مدول، مقاومت كششي و سختي نمونه ها در آميزه هاي نانو كامپوزيتي و آميزه هاي فاقد نانو خاك رس با افزايش تركيب درصد فاز رابري مي باشد. در حاليكه با افزايش درصد وزني نانو خاك رس و سازگار كننده پلي اتيلن مالتيك شده، شاهد افزايش مدول و سختي، بهبود خواص رئولوژيكي و مورفولوژيكي و كاهش مقاومت كششي و ميزان كرنش در نقطه شكست نمونه ها مي باشيم. نتايج گرفته شده از آزمون xrd نشاندهنده اين مطلب است كه با افزايش درصد وزني فاز رابري، فاصله لايه هاي سيليكاتي نانو خاك رس افزايش مي يابد، و ساختار نانو كامپوزيت بهس مت پخش خوب لايه ها در پليمر و ايجاد ساختار intercalated پيش مي رود و از طرفي در درصدهاي پايين نانو خاك رس (3 درصد وزني)، شاهد پخش بهتر لايه هاي نانو خاك رس در بستر پليمري هستيم. با بررسي هاي ميكروسكوپي نيز مشخص شد، كه سطح شكست نمونه هاي نانو كامپوزيتي حاوي سازگار كننده در مقايسه با نمونه هاي نانو كامپوزيتي فاقد سازگار كننده بسيار ربرتر و ناصافتر مي باشد، كه اين زبري به دليل برهمكنش قوي بين لايه هاي نانو خاك رش و ماتريس پليمري در حضور سازگار كننده پلي اتيلن مالتيك شده مي باشد و در نهايت اينكه مقاومت نمونه هاي نانو كامپوزيتي حاوي سازگار كننده در برابر رشد ترك پيش از نمونه هاي نانو كامپوزيتي فاقد سازگار كننده مي باشد و در نتيجه اينكه با استفاده از سازگار كننده پلي اتيلن مالتيك و نانو خاك رس ما شاهد افزايش مدول، سختي، ساتحكام كششي و بهبود خواص رئولوژيكي و مورفولوژيكي نمونه ها هستيم.